Ik ben Marcel ON5MDM, radioamateur sinds 1991 uit Stekene.
Omdat ik grote liefhebber ben van QRP zou ik graag de CW code onder de knie krijgen. Dat is voor mij al heel lang een hele klus, maar ik blijf volhouden.
Onlangs was een kleine strandvakantie gepland naar Hurghada in Egypte. Dus die tijd kon ik ook gebruiken om mijn CW nog te oefenen. Ik nam daarom mijn klein toestelletje van MFJ , Morse Code Tutor mee . ( Zie foto ).
Dit zakformaat toestelletje genereert CW in een klein luidsprekertje of in oortjes en geeft het tevens in schrift op een kleine display , ter controle . Men heeft veel keuzemogelijkheden van wat en hoe we de CW gegenereerd willen hebben . Dus enkel luisteren om te oefenen , niets te maken met zenden en daarom heb ik het aangedurfd om het toch maar mee te nemen naar Egypte.
Ik had het in mijn handbagage mee om op de lange vlucht ook wat te oefenen en gedurende het verlof heb ik ook dagelijks goed geoefend .
Bij de controle voor de terugreis zagen ze in de scanner “ Een machine “ zitten , met de vraag “ Wat is dat ? “ Na wat conversatie in gebrekkig Engels met de ambtenaar diende ik het te laten werken want “Morse” of “CW” was hen totaal onbekend en verdacht. Bij het horen van de toontjes was het hek van de dam!
Ik moest direct opzij en op de kortste tijd was ik omringd door tal van gewapende veiligheidsagenten , waaronder één met “ Bomb expert “ op zijn badge .
Ze namen al mijn papieren en reisdocumenten af en begonnen het MFJ-bakje te onderzoeken, fotograferen en mij aan een grondig verhoor te onderwerpen. Er werd ondertussen ook met grote ijver via GSM informatie doorgegeven. Ik kreeg ondertussen de opmerking “dit is geheim militair materiaal, verboden in Egypte “, wat me heel ongerust maakte. Na een tijdje diende ik tussen enkele gewapende agenten mee te gaan. Gang in, gang uit …tot een kleine wachtkamer. Daar zaten al drie , zo te zien , “ brave mannekes” op een bank te wachten. Ik zag het totaal niet meer zitten tot er plots iemand uit het bureau terug kwam en toen deze bij me was gaf hij de beweging van een hand op een seinsleutel weer. “ yes, yes ! “ zei ik. Ze hadden het woord “Morse “ al begrepen, een hele opluchting voor mij. Na nog eens een halfuurtje wachten kwamen alle veiligheidsagenten blijkbaar wat meer ontspannen naar buiten en vroegen me “Waarom leer je dat ?”, ik antwoordde “ hobby” ,maar ja, dat verstonden ze blijkbaar ook niet. Dan kreeg ik mijn kleinood terug en kon eindelijk gaan. Terug in de familiekring was de eerste bitsige opmerking van mijn zoon “ In het vervolg laat je die prutsen thuis !!!! “
Ondertussen hadden ze al drie keer de laatste oproep voor onze vlucht afgeroepen. Na een marathon met heel de familie, waaronder onze kleine Michael ( 2,5 jaar) , konden we dan toch nog aan boord .
Zeker geen verwijt naar de controlediensten daar. Die mensen doen hun uiterste best om alles op een correcte manier goed en veilig te laten verlopen. Maar ik wil met dit berichtje er wel de aandacht op vestigen dat wat voor ons radioamateurs zo vanzelfsprekend is voor anderen heel anders kan overkomen .
Wees dus zeer oplettend met wat je meeneemt. Het zal mij alvast niet meer overkomen om zo iets “ onschuldig “ mee te nemen !!
Tja, het blijft een militaire dictatuur. Ik zou zeker naar zo’n land niets meenemen wat er wat verdacht uit ziet.
ja, marcel egypte is een militaire dictatuur, dat hebben we verleden jaar ook kunnen constateren.
we hebben jaren geleden hetzelfde meegemaakt in litouwen met een 2m portabel , sedertdien nemen we geen radiospullen mee
Dat kan je helaas overkomen in die landen. Misschien op voorhand een briefje in de lokale taal opmaken met een uitleg wat het toestel is ? Of het in de gewone baggage steken. Alhoewel dit geen garantie is dat het niet ontdekt kan worden.